^_^ ปรัชญาในการดำเนินชีวิต ^_^

มีความรู้น้อย ต้องไม่ย่อท้อ.....ไม่มีพื้นฐาน ไม่อาจเกี่ยงงานได้

สิ่งใดที่ไม่รู้อย่าอายที่จะถาม.....คนที่โอ้อวดว่ารู้หมดแล้วแท้จริงคือคนไม่รู้อะไรเลย

ยิ่งงานหนักเพียงใดก็ยิ่งเป็นกำไรของชีวิต…..จำไว้เสมอว่าการค้ามีคู่แข่ง แต่ไม่มีคู่แค้น

ความสำเร็จย่อมเป็นของผู้มีความเพียร.....ไม่มีอะไรเกินความพากเพียรของมนุษย์

เร็ว-ช้า-หนัก-เบาหมั่นพิจารณาเสมอว่างานชิ้นไหนต้องทำก่อน (เร็ว)
.....งานชิ้นไหนต้องทำทีหลัง (ช้า)
.....งานชิ้นไหนต้องทำอย่างจริงจัง (หนัก)
.....งานชิ้นไหนต้องทุ่มเทแต่พอควร (เบา)

คนเราต้องเตือนตนไม่ให้ลืมตน.....อย่าทะนงว่าตนนั้นเลอเลิศไปกว่าคนอื่นในโลกนี้…..มีคนที่ดีกว่าเราเสมอ

การศึกษาข้อบกพร่องของตนทำให้รู้จักตัวเอง.....ความผิดพลาดครั้งแรกถือว่าเป็นครู แต่ถ้าผิดครั้งที่สอง ถือว่าเป็นความโง่

การรักตัวเองในทางที่ถูกคือการหมั่นศึกษาพัฒนาตนเองดำรงชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีหลีกหนีให้ไกลจากอบายมุข

อดอยากแค่ไหนก็จงเป็นเสือไม่แล่เนื้อเถือหนังพวกพ้อง.....แต่ต้องพยายามช่วยเหลือเพื่อน

อย่า เป็นคนที่พูดอย่างใจอย่างเพื่อหาประโยชน์ใส่ตน…..คนที่ขาดน้ำใสใจ จริงนั้น เป็นคนที่เป็นภัยต่อผู้อื่น และท้ายที่สุดเป็นภัยต่อตนเอง

ชมเกินจริง เป็นโทษ.....ติเกินเหตุเสียน้ำใจ

การพูดจาอะไรออกไปควรจะไต่ตรองดูเสียก่อน.....คำพูดด้วยความโมโหเพียงครั้งเดียว.....จะอยู่ในใจคนอื่นไปตลอดชีวิต

ทำทุกอย่างให้ถูกต้องและเปิดเผยจะชนะใจคนได้มีแต่สร้างมิตร ไม่มีศัตรู.....ชนะใจมิตรและศัตรูได้คือผู้ชนะที่แท้จริง

คนเราถ้าเข้าใจการจากไปอย่างไม่ย้อนกลับของเวลา.....ย่อมใช้ชีวิตอย่างมีค่า

การทำงานทุกอย่างต้องมีอุปสรรคทุกคนจึงกลัวอุปสรรค.....แต่คุณรู้มั๊ยว่าอุปสรรคกลัวคนที่ทำจริง